"او همان کسی است که تو را(ای پیامبر) ،با یاری خود و مومنان ،تقویت کرد . و دلهای آنها را

با هم الفت داد.اگر تمام آنچه را روی زمین است صرف می کردی که میان دلهای آنان الفت

دهی،نمی توانستی،ولی خداوند در میان آنها الفت ایجاد کرد . او توانا و حکیم است."

(62/63انفال)

 

چند روز پیش که این آیه رو خوندم  با اینکه اولین بار نبود که میخونم  معناش خیلی برام جالب و عجیب بود  انگار

که دارم برای اولین بار  می خونم.

یکی از نعمت های خداوندی به ما همین علاقه و محبت به همدیگه است همون"انما المومنون اخوه..."

و جالب که بزرگان دین و ائمه به حفظ این الفت بینمون سفرش کردند.

نمی دونم ! کمرنگ شدن این الفت  بین ما به کم توجهی مون  بر میگرده یا به مومن نبودنمون؟!