" انقلاب ایران 30 ساله شد."

این جمله رو صدها بار تو این چند روزه شنیدیم.

میخواستم یه چیزی در مورد انقلاب بنویسم،اما فکر کردم چی بنویسم!

اولین حادثه که از این انقلاب یادم می آید؛این که یه روز صبح که از خواب بلند شدم دیدم مادر تلویزیون رو روشن کرده و مجری می گفت"روح خدا به خدا پیوست " ومادر زد زیره گریه.....

 

من هیچی از انقلاب یادم نیست.

انقلاب رو باید از فرزندان "مدرس" پرسید،باید از همسر مبارز "نواب صفوی" پرسید،باید از دختر کوچک شکنجه کشیده"دباغ" پرسید،بایدبایداز تمام مبارزین طول تاریخ پرسید...

هر چند به قول بزرگمان این انقلاب الهی بود اما شاید اگر هر کدام از این افراد نبودند یا مبارزه نمیکردند و شکنجه و شهید نمیشدند این اتفاق نمی افتاد؛یا در 22بهمن 57نمی افتاد.

من فقط فرزند این انقلابم ،و در همان دوره ای زندگی می کنم که سالها مبارزین برایش زحمت کشیده اند.

چه بار سنگینی است بر دوشمان ؛شکر این نعمت.